Dziś piszę jako mama. Może ktoś ma ochotę przyłączyć się do akcji Ratuj maluchy.
My posłaliśmy naszego starszego syna, urodzonego 1 lutego, jako sześciolatka, choć wcale nie musieliśmy tego robić. Argumentów było sporo po obu stronach. Przeważyły "za". Decyzji specjalnie nie żałuję, choć nie wiem, czy podjęłabym drugi raz taką samą.
Teraz młodszy syn ma 4,5 roku, jest w świetnym przedszkolu, ma fajnych kolegów, miłe i kompetentne panie, czas na zabawę i naukę. Urodził się pod koniec września, jest drobniutki jak na swój wiek, a miałby pójść do szkoły z dziećmi nawet półtora roku starszymi. Zdecydowanie nie chcę tego. Dlatego popieram akcję Ratuj maluchy, ze względu na zupełnie osobisty interes.
nie wiem czy 6 lat do zerówki czy klasy pierwszej poszedł!??Ale i tak jestem za tym, żeby dziecistwo przedłużyć,bo jeszcze się napracują dzieciaki!!Dobre dzieciństwo to posag na całe dorosłe życie!
OdpowiedzUsuńMając skończone 6 lat, we wrześniu rozpoczął pierwszą klasę. Myślę, że niestety był to błąd. Jednym z najważniejszych argumentów było to, że uczyła go pani, która uczyła wcześniej córkę i byliśmy nią zachwyceni. Pod tym względem zresztą i teraz decyzję uważam za słuszną. Wszystkie inne argumenty nie przetrwały próby czasu :)
OdpowiedzUsuńeee to zrobiłaś błąd zabierając mu ten rok :o( Sama jestem z lutego i poszłam najpierw do zerówki w wieku 6 lat,ale wtedy kiedy ja tam byłam ,to było przedłużenie przedszkola ,rysowanie,malowanie,bajki i obycie się ze szkołą :o)
OdpowiedzUsuńNo niestety chyba tak. Odbija się nam to czkawką, szczególnie teraz. Wchodzi w wiek buntu, który potęgują sprawy szkolne. A dla chłopaka bycie najmłodszym w klasie nie jest chyba fajne. Rekompensuje sobie to na różne sposoby...
OdpowiedzUsuńprzejdzie mu kiedyś,jak nam wszystkim dłuższe lub krótsze okresy buntu :o)),nic nie zrobisz,czasu nie cofniesz,rozmawiać Ci zostaje,choć to trudne i dla Ciebie dla niego!Dzieciaki potrafią być okrutne,a to da niego ważne,bo jak nigdy potrzebuje akceptacji w środowisku rówieśników:o))
OdpowiedzUsuń